Znamy takich ludzi, którzy mówili by bez przerwy, czasami zdawałoby się, że nie mają nawet czasu zaczerpnąć powietrza tak są pochłonięci mówieniem. Wszytko ok pod warunkiem, że mówią z sensem i o CZYMŚ. Niestety często jest tak, że mówią po to by... mówić, przy tym nikogo nie dopuszczają do głosu.

Utarło się, że dziewczyny są gadułami. To nie znaczy, że chłopcy nie są. Kiedyś spotkałam takiego, który GADAŁ cały czas i ciągle o tym samym, w końcu mu wytknęłam, że "gada więcej niż kobieta", on na to "ale z sensem". Jak bardzo się mylił!

Nie chodzi o to byśmy milczeli. Nie.  Rozmowa jest przyjemna i potrzebna, ale rozmowa a nie monolog.

Ważniejsze od mówienia jest słuchanie, w tym także samego siebie. Nawet możemy sobie nie zdawać sprawę jakie czasami bzdury wygadujemy i o czym tak na prawdę mówimy. Im więcej słów używamy tym trudniej jest nas zrozumieć.

Zdawałoby się, że to taka prosta rzecz - rozmowa. Mówić uczymy się od dziecka jednak bywa tak, że niektórzy rozmawiać nie nauczą się nigdy.

 

Grafika: unnice.pl