Avril Lavigne

GALERIA ZDJĘĆ

Cześć, mam na imię Avril Lavigne!

Avril Lavigne Avril Lavigne to dziewczyna, która wie, czego chce. Gdy pisała swój trzeci, gorąco oczekiwany przez fanów album — The Best Damn Thing — myślała tylko o jednym: Ma być pełen zabawy. Kanadyjska piosenkarka punk-pop promowała w 2004 roku, podczas trasy koncertowej, swój najnowszy album, Under My Skin, który sprzedał się w ponad 8 mln kopii na całym świecie. Podczas trasy Avril zauważyła, że najlepiej gra się jej szybkie, optymistyczne utwory – dlatego też postanowiła nagrać album, który odzwierciedli jej pozytywną, niespożytą energię, zwykle uwalnianą na scenie.

The Best Damn Thing to album pełen odważnych akordów, niesamowicie wpadających w ucho chórków, mocnego stylu pop-punk oraz buntowniczej, rockowej postawy. Jest on wyraźnym odejściem od mroczniejszego i bardziej introspekcyjnego tonu albumu Under My Skin. Ponadto Avril z przyjemnością tworzy historie „nie bezpośrednio z pamiętnika", takie jak ta przedstawiona w utworze Everything Back But You, który jest wyzywającym, buntowniczym pożegnaniem niewiernego chłopaka. Powstała kolekcja utworów ukazuje głęboki rozwój Avril jako piosenkarki i pisarki; mamy tam żywy i pełen mocy kawałek I Can Do Better (jeden z jej ulubionych utworów) i nieodparty, debiutowy singiel Girlfriend który jest nieoczekiwaną mieszanką hip-hopowego rytmu i ciężkich akordów, chórków, punk rocka i ballady okraszonych rytmem wybijanym na rękach. Mamy też Keep Holding On, który został stworzony przez artystkę na życzenie studia 20th Century Fox i posłużył jako podkład muzyczny do przygodowego filmu fantasy Eragon.

Ponieważ Avril ma świetne ucho do mocnych, magnetycznych melodii w stylu pop, brała czynny udział w każdym etapie tworzenia The Best Damn Thing: nie dość, że podchodzi bardzo bojowo do kwestii samodzielnego pisania swoich utworów (jak twierdzi, nie korzystała z pomocy eksperta od A&R), to również wybiera swoich producentów i współtwórców i obsesyjnie dostraja każdy ton gitary i każde brzmienie rytmu w studio. Krótko mówiąc, Avril ciężko pracowała nad tym albumem, ale dzięki temu może być pewna, że będzie to najlepszy album, jaki do tej pory stworzyła.

Nowa pozycja powstała przy pomocy umiejętności produkcyjnych Butcha Walkera (który współpracował również z zespołami The Donnas, American Hi-Fi i przy tworzeniu drugiego albumu Avril, Under My Skin), Dr. Luke (Pink, Lady Sovereign), Roba Cavallo (Green Day, My Chemical Romance, Goo Goo Dolls) oraz jej męża Derycka Whibley (z zespołu Sum 41). Samo tworzenie albumu okazało się być niesamowitą frajdą: Jak twierdzi: „Nie wiedziałam, że nagrywanie albumu może być tak świetną zabawą". Powiedziała też, że z chęcią ponownie współpracowała ze swoim dobrym przyjacielem Butchem, gdyż „Butch jest nie tylko utalentowanym artystą, ale też i niesamowitym producentem". Co do współpracy z Dr. Luke, Avril uważa, że między nimi zaistniała dobra nić porozumienia i pewien rodzaj chemii. Swobodna atmosfera w studiu daje się odczuć w piosenkach, gdzie rozbrzmiewa śmiech Avril. W niektórych utworach, np. w I Can Do Better, lub w Girlfriend Avril gra na butelce po piwie (dmuchając w nią) przy końcowych chórkach.

Cztery piosenki albumu The Best Damn Thing, Innocence, Hot, One of Those Girls i Contagious zostały napisane przez artystkę razem z jej dawnym kolegą z zespołu, Evanem Taubenfeldem. Avril z uczuciem wspomina, że Evan jest jednym z jej najlepszych przyjaciół na całym świecie. Stał u jej boku od początku jej kariery.

Cała ta niespożyta energia włożona w album ujawni się również na żywo, ponieważ Avril złożyła już nowy zespół i planuje trasę jeszcze w tym roku. Towarzyszyć jej będzie dwóch tancerzy (Avril śmieje się i mówi, że po raz pierwszy wystąpi w tańcu synchronicznym To będzie dla niej ogromna frajda).

Od czasu nagrania pierwszego, debiutanckiego albumu, Let Go, w 2002 roku, przez 17-letnią Avril Lavigne, w jej życiu wiele się zmieniło. Ten sam album zdobył 8 nominacji Grammy i cztery nagrody Juno (włączając w to Album Roku i Debiut Roku), i był źródłem bardzo znanych utworów, takich jak Complicated, Sk8ter Boy i I'm With You, sprzedając się w ponad 16 milionów kopii na całym świecie. Under My Skin wzmocniło pozycję artystki jako supergwiazdy. Piosenkarka pochodząca z Napanee w stanie Ontario zdobywała wtedy pierwsze miejsca amerykańskich, kanadyjskich i brytyjskich list przebojów dzięki takim hitom, jak Don't Tell Me oraz My Happy Ending, przy okazji uzyskując następne trzy nagrody Juno. W roku 2006 Avril poślubiła Derycka Whibleya z zespołu Sum 41 i rozpoczęła karierę aktorską, pojawiając się w filmie Fast Food Nation Richarda Linklatera, a także użyczając głosu w filmie animowanym studia Dreamworks — Skok przez płot.

Avril stała się bardziej złożoną osobą, ale nadal jest nieustraszoną samotniczką. The Best Damn Thing to nowy etap w życiu Avril Lavigne, w którym wyszła z cienia nastoletnich lat i wkroczyła w blask jupiterów, gotowa do zabawy, rocka, a także tańca. Ten album — jak jego nazwa wskazuje, zgodnie z zamiarami autorki zresztą — to najlepsza rzecz, jaką do tej pory zrobiła.